Είναι έντονος στις τοποθετήσεις του. Κάθετος σε ό,τι αφορά όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον Μαρίνο Σιζόπουλο αφότου ανέλαβε το πηδάλιο της ΕΔΕΚ στα δικά του χέρια, όντας και ο ίδιος μεταξύ εκείνων που τον στήριξαν για το ύπατο κομματικό αξίωμα.
Ο ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδάκης που έχει διαγραφεί με διαδικασίες που έγιναν μετά τις τελευταίες Ευρωεκλογές, όχι μόνο δεν παίρνει πίσω όσα δημόσια καταλόγισε στον πρόεδρο του σοσιαλιστικού κόμματος, αλλά επιμένει ότι: Έχει περιθωριοποιήσει πολιτικά, ένα ιστορικό κόμμα, που τύγχανε σεβασμού, ακόμη και διεθνώς. Υποδεικνύει ότι ΕΔΕΚίτες έχουν χύσει αίμα, έχουν χάσει τη ζωή τους στους αγώνες για τη δημοκρατία και διερωτάται: Για ποιο λόγο; Για να καταντήσει η ΕΔΕΚ, υπό αυτή την ηγεσία, να είναι ένα κόμμα αναξιόπιστο, με αμφισβητούμενες διαδικασίες, με αιχμές και σκιές; Για να καταλήξει η ΕΔΕΚ να είναι κόμμα του παρασκηνίου, της κλειστής κουρτίνας και της συγκάλυψης;
Ο Δ. Παπαδάκης δεν αφήνει αναπάντητη την πρόκληση τι θα σημαίνει για τον ίδιο, αν όχι μια νέα ήττα, επανεκλογή του Σιζόπουλου στην προεδρία της ΕΔΕΚ. Διαμηνύει ότι «δεν θα είναι ήττα για τον Παπαδάκη αλλά, ήττα για την ΕΔΕΚ, των αρχών, των αξιών και της ιστορίας αυτού του τιμημένου κόμματος». Υποστηρίζει πως «το παρελθόν, η ιστορία και οι ρίζες της ΕΔΕΚ είναι μεστές ιδεών και αγώνων. Γι’ αυτό θεωρώ ότι το κόμμα μπορεί να σωθεί και με πολλή δουλειά να ξανασυστηθεί στους πολίτες, ως η σοβαρή, υπεύθυνη, σοσιαλιστική, δημοκρατική, πολιτική δύναμη που ήταν κάποτε».
Ο ίδιος σημειώνει ότι είναι ΕΔΕΚίτης. Όχι γιατί –όπως τονίζει- έχει ταυτότητα κομματική, ούτε γιατί είναι γραμμένος στο μητρώο μελών, αλλά γιατί η ιστορία του κόμματος, έχει εντυπωθεί μέσα του, γιατί το όραμα της πάλαι ποτέ σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ, για κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία, είναι ο φάρος του. «Αυτό που ωθεί τις τοποθετήσεις μου, είναι η αγωνία μου για το κόμμα μου. Η ΕΔΕΚ περιέρχεται σε κατάσταση ανυποληψίας και υπάρχουν υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση, με πρώτο και κύριο πρωταγωνιστή τον σημερινό πρόεδρο», επιμένει ο ευρωβουλευτής.
Ο δρόμος μέχρι το συνέδριο της ΕΔΕΚ τον Οκτώβριο είναι ανηφορικός και δύσκολος και όλα δείχνουν πως θα γίνουμε μάρτυρες κι άλλων επεισοδίων με στελέχη να βρίσκονται αντιμέτωπα στο κομματικό ρινγκ.
-Ζητήσατε από τον Μαρίνο Σιζόπουλο να παραιτηθεί. Επιμένετε στην απαίτηση σας αυτή;
Ασφαλώς και επιμένω. Και δεν είναι απαίτηση, είναι ανάγκη. Ανάγκη για να σωθεί η ΕΔΕΚ. Μετά τα τελευταία δημοσιεύματα, που θέλουν τον τέως, πλέον, Γραμματέα Οικονομικών, να έχει πάρει χρήματα και μάλιστα εν γνώσει του Μαρίνου Σιζόπουλου, η παύση του θα έπρεπε να ήταν άμεση. Για έναν άνθρωπο, ο οποίος τάχα κόπτεται, σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις του, για την τιμιότητα και την καθαρότητα του Κόμματος και αναφέρεται πάντοτε, σε δήθεν διαφανείς διαδικασίες, ενώ διατυμπανίζει ότι όλες οι αποφάσεις των συλλογικών οργάνων της ΕΔΕΚ είναι ομόφωνες, η παραίτηση έπρεπε να είναι μονόδρομος. Και μόνο τα μισά από όσα έχουν λεχθεί και αποδειχτεί να ίσχυαν, όφειλε να παραιτηθεί. Ή είσαι υπέρμαχος της διαφάνειας και της καθαρότητας ή δεν είσαι. Αν είσαι, τότε λες mea culpa και αναλαμβάνεις την ευθύνη που σου αναλογεί και ειδικά για τον πρόεδρο ενός κόμματος. Κι αυτή η ευθύνη είναι παραίτηση. Είναι ξεκάθαρο.
-Υπό ποια ιδιότητα απαιτείτε να γίνει κάτι τέτοιο; Δεν είστε πλέον μέλος της ΕΔΕΚ, έχετε διαγραφεί…
Την ταυτότητα τους μέλους της ΕΔΕΚ δεν σου τη δίνουν, ούτε σου τη στερούν στημένα πειθαρχικά συμβούλια. Σου τη δίνουν οι διαχρονικοί αγώνες σου, η πορεία σου στο κόμμα, η αγάπη και η έγνοια σου γι’ αυτό. Μου τη δίνουν οι απλοί Εδεκίτες, που από την πρώτη στιγμή με στήριξαν και ήταν δίπλα μου, απευθύνονται σε μένα ως συναγωνιστή τους και μοιράζονται μαζί μου τις ανησυχίες τους για το κόμμα μας. «Διαγραμμένος» ή μη, αυτό που θέλω είναι να σωθεί η ΕΔΕΚ, η οποία αυτή τη στιγμή κινδυνεύει. Αυτή είναι και θα πρέπει να είναι η πρώτιστη έγνοια κάθε Εδεκίτη και Εδεκίτισας, κάθε στελέχους, αποστασιοποιημένου ή ενεργού, περιθωριοποιημένου ή μη. Η ιστορία και η υπόληψη της ΕΔΕΚ κινδυνεύει και πρέπει να σωθεί.
-Δεν είναι βαριά κουβέντα να χαρακτηρίζετε έναν πρόεδρο κόμματος ως επικίνδυνο ακόμα και για τη χώρα του;
Από τη στιγμή που ένας πρόεδρος κόμματος, επανειλημμένα παραπλανεί τον λαό, ψεύδεται, δεν σέβεται το καταστατικό του κόμματος του, συναινεί και προκαλεί την παραβίαση δικαιωμάτων συναγωνιστών του, παραποιεί ή και εκβιάζει αποφάσεις των συλλογικών οργάνων, ώστε να παρουσιάζονται ομόφωνες, ερμηνεύει κατά το δοκούν και παραγκωνίζει δημοκρατικές διαδικασίες, ναι είναι επικίνδυνος. Όλες αυτές οι συμπεριφορές και οι πράξεις δεν είναι επικίνδυνες; Έχει περιθωριοποιήσει πολιτικά ένα ιστορικό κόμμα, που τύγχανε σεβασμού, ακόμη και διεθνώς. Συναγωνιστές έχουν χύσει αίμα, έχουν χάσει τη ζωή τους στους αγώνες για τη δημοκρατία. Για ποιο λόγο; Για να καταντήσει η ΕΔΕΚ, υπό αυτή την ηγεσία, να είναι ένα κόμμα αναξιόπιστο, με αμφισβητούμενες διαδικασίες, με αιχμές και σκιές; Για να καταλήξει η ΕΔΕΚ να είναι κόμμα του παρασκηνίου, της κλειστής κουρτίνας και της συγκάλυψης;
-Κάποιοι θα σας κατηγορήσουν ότι βρήκατε ευκαιρία με τη νέα κρίση να πάρετε εκδίκηση για τη διαγραφή σας… Σε κάποιο βαθμό ενδεχομένως να ισχύει…
Καθόλου. Το θέμα δεν είναι προσωπικό. Το ζήτημα της «διαγραφής» μου είχε δρομολογηθεί. Έχω καταχωρήσει στο Δικαστήριο, όπως ήδη ξέρετε, δύο υποθέσεις. Η μία αφορούσε την ερμηνεία του περιβόητου εγγράφου, το οποίο παρανόμως με ωθούσαν να υπογράψω και να υλοποιήσω. Σε αυτήν έχει εκδοθεί ήδη απόφαση που με δικαιώνει και υπάρχει και μία αγωγή για ακύρωση τη άδικης απόφασης και των τρωτών διαδικασιών του στημένου Πειθαρχικού Συμβουλίου, που με «διέγραψε». Έτσι, αγωνίζομαι για το δίκαιο μου και για την ανάκληση της «διαγραφής» μου.
Δεν αναμένω καμία κρίση, για να πάρω εκδίκηση και θέλω να τονίσω ότι καμία κομματική κρίση, δεν με χαροποιεί. Αντίθετα, όπως έχω πει, είμαι Εδεκίτης, όχι γιατί έχω ταυτότητα κομματική, ούτε γιατί είμαι γραμμένος στο μητρώο μελών, αλλά γιατί η ιστορία αυτού του κόμματος, έχει εντυπωθεί μέσα μου, γιατί, το όραμα της πάλαι ποτέ σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ, για κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία, είναι ο φάρος μου. Αυτό που ωθεί τις τοποθετήσεις μου, είναι η αγωνία μου για το Κόμμα μου. Η ΕΔΕΚ περιέρχεται σε κατάσταση ανυποληψίας και υπάρχουν υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση, με πρώτο και κύριο πρωταγωνιστή τον σημερινό πρόεδρο.
Συνυπεύθυνη βέβαια και η υπόλοιπη ηγεσία, γιατί αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων σε αυτή την κατρακύλα. Οι ετεροχρονισμένες και χλιαρές αντιδράσεις δεν οδηγούν σε αποποίηση ευθυνών. Λυπάμαι, γιατί η ΕΔΕΚ ήταν ένα κόμμα το οποίο προκαλούσε τον σεβασμό, όχι μόνο των όμορων δυνάμεων διεθνώς αλλά και γενικά. Ήταν ένα κόμμα με αξίες, με ιστορικά στελέχη, με προσφορά στην πατρίδα, στην αντίσταση, στη δημοκρατία. Ένα κόμμα που ιδρύθηκε από έναν μεγάλο ηγέτη, τον Γιατρό. Αυτό το κόμμα δεν μπορεί να γίνεται περίγελος με φτηνές δικαιολογίες, δεν μπορεί να συγκαλύπτει σκάνδαλα, δεν μπορεί να υπεκφεύγει των αρχών και των αξιών του και να χάνει το σεβασμό και την υπόληψη του στην κοινωνία.
Πηγή: Philenews.com